Przesłanie płynące z obrazów i ikon

Katolicyzm, prawosławie, protestantyzm – jedność oraz różnorodność chrześcijaństwa

Coraz bardziej promowany w ostatnich latach ekumenizm to dialog między wyznaniami. Chodzi nie tylko o dialog między chrześcijaństwem a judaizmem, ale przede wszystkim o dialog między wyznaniami chrześcijańskimi, to znaczy katolicyzmem, prawosławiem oraz protestantyzmem. Chrześcijaństwo narodziło się wraz z nauczaniem Jezusa Chrystusa i Jego Apostołów. Centralny punkt jego wierzeń stanowi wiara w Boga Trójjedynego: Boga Ojca Stworzyciela, Syna Bożego Zbawiciela i Ducha Świętego Pocieszyciela. W XI wieku doszło do rozłamu chrześcijaństwa na katolicyzm i powstający protestantyzm. W wieku XVI natomiast z katolicyzmu, w wyniku reformacji, wyodrębnił się protestantyzm posiadający również wiele odgałęzień, między innymi luteranizm, kalwinizm, czy metodyzm. Generalnie jednak chrześcijaństwo nazywa się zachodnim w przypadku katolicyzmu i protestantyzmu oraz wschodnim w przypadku prawosławia.

Malowidła w katolicyzmie oraz protestantyzmie

Teraz wszyscy umieją czytać, ale kiedyś czytanie jawiło się jako przywilej szlachetnie urodzonych i skrupulatnie wykształconych. W związku z tym powstała sztuka sakralna, która przedstawiała postaci i sceny z Biblii. Nazywano ją nawet Biblią dla ubogich, bo tego rodzaju malowidła stanowiły przekaz dla tych, co nie potrafili czytać prawdziwej Biblii. Pomimo coraz bardziej cywilizowanych czasów, a co za tym idzie, umiejętności czytania, malowidła wciąż edukują, a przy tym zachwycają. W katolicyzmie spotyka się przeważnie obrazy. W prawosławiu dominują z kolei ikony. Czym różnią się zatem te malowidła chrześcijaństwa zachodniego oraz wschodniego?!

Obrazy, czyli chrześcijaństwo zachodnie

W chrześcijaństwie zachodnim, czyli katolicyzmie, czci się obrazy. Obraz przedstawiają postaci i sceny biblijne. Stawia się w nich na realizm. To znaczy nie tyle zwraca się uwagę na ich przesłanie, ile na ukazaniu prawdziwości scenerii. Efektem tego występuje wizja artystyczna, w której przedstawienie dominuje nad przesłaniem. Co za tym idzie, obrazy zostają narażone na różnego rodzaju kontrowersje, bo przedstawiając świętość, zachowują w wielu przypadkach ostatecznie świecki charakter. Można więc uznać, że w obrazach sama sztuka przewyższa sacrum.

Ikony, czyli chrześcijaństwo wschodnie

W chrześcijaństwie wschodnim, czyli protestantyzmie, czci się ikony. Ikony przedstawiają postaci i sceny biblijne. Stawia się w nich na obecność. To znaczy, że nie traktuje się ich jedynie jako wizerunku coś przedstawiającego, ale jak Boga obecnego w malowidle, a zatem traktuje się je niczym Najświętszy Sakrament. Efektem tego występuje wizja rzemieślnicza, w której przesłanie dominuje nad przedstawieniem. Co za tym idzie, ikony nie zwracają uwagę na to jak coś przedstawiają, ale na to co przedstawiają. Można więc uznać, iż w ikonach sacrum przewyższa samą sztukę.

Podsumowanie

Choć ikony okazują bardziej edukacyjne niż obrazy, nie oznacza to, iż one nie edukują. Najważniejsze, aby zarówno obraz, jak też ikony pomnażały w nas wiarę. Bo przez ich piękno doczesne stykamy się z Pięknem Wiecznym.

Artykuły religijne w tym kopie świętych obrazów i ikon znajdą Państwo na HolyArt.pl.